ตัดสินใจลบที่เคยเขียนไว้ทิ้งดีกว่า...เพราะมันไร้สาระขนาดที่ว่าเขียนเองยังรับไม่ได้ 555
งานชิ้นแรกที่ได้รับมอบหมายคือ การส่งอีเมลล์สมมติหาคุณ山内修二เพื่อขอสมัครเรียนフラメンゴギター
ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงด้วยซ้ำ เพราะว่า..เ่อ่อ..
ทั้งชีวิต เรียนญี่ปุ่นมาจะ 6 ปีแล้ว ยังไม่เคยส่งอีเมลล์หาคนญี่ปุ่นเลยสักฉบับ
ฉบับแรกเรียกว่าแทบจะลอกข้อมูลที่อาจารย์ให้มาหมดเลยก็ว่าได้
ตรงไหนที่ต้องคิดเอง ภาษาก็เลยแปลกๆ นึกอะไรได้ก็จับเอามาใส่รวมๆ กัน
อย่างเช่น เคยเห็นในบทเรียนว่าเขียนจดหมายต้องลงท้ายว่าお返事をお待ちしています。ก็เขียนลงไป
เขียนถึงใครใช้ へ ใครเป็นคนส่งใช้ より ข้อมูลที่จำเป็นจะต้องสอบถามอย่างวันเวลาที่เรียน ค่าเรียนก็ไม่ได้ถาม
เพราะไม่รู้ว่าควรจะถามอย่างไรดี จะน่าเกลียดมั้ย ถ้าถามตั้งแต่ครั้งแรกที่ส่งเมลล์ไป
แถมไม่ได้เขียนประโยคอย่าง お願いいたします。อีกต่างหาก
สรุปว่าเมลล์ฉบับแรก เละเป็นโจ๊กกันเลยทีเดียว
ฉบับที่สอง หลังจากฟังอีเมลล์ของพี่ๆ เพื่อนๆ ที่แต่ละกลุ่มเลือกมา
(โอ้ววว ทำไมทุกคนเขียนกันเก่งกันจัง - เกิดอารมณ์อิจฉาขึ้นมาทันทีล่ะ555 )
ที่อาจารย์ช่วยแนะนำให้ในห้อง และก็ชีทที่อาจารย์แจกให้..อื้มมม ของจริงมันควรจะเป็นเยี่ยงนี้ีนี่เอง
คราวนี้เปลี่ยนจากลอกข้อมูลในชีทที่อาจารย์ให้มา มาลอกตัวอย่างในชีทแทน 555
คราวนี้ได้เรียนรู้อะไรหลายๆ อย่าง เช่น
- ควรจะใช้คำว่า先生 /様กับคุณ山内修二แทนคำว่าさん
- ไม่ต้องใส่へ ที่ชื่อของคุณ山内修二 และไม่ต้องใส่よりที่ชื่อเรา เพราะว่าเป็นจดหมายที่ค่อนข้างเป็นทางการ
- นอกจากการถามเรื่องวันเวลาเรียน ค่าเรียนแล้ว เราต้องบอกข้อมูลเกี่ยวกับระดับความสามารถของเราไปด้วย เช่น ที่เรียนอยู่ปัจจุบันเรียนอาทิตย์ละกี่ชม. เรียนมากี่ปีแล้ว
- สำนวนที่ว่า お返事をお待ちしています。จริงๆ แล้วไม่ควรใช้เนื่องจากไม่่ใช่อีเมลล์เร่งด่วน สำนวนที่ควรใช้คือお返事は急ぎません。
ก่อนจะเีขียนครั้งที่สาม ในห้องอาิจารย์ช่วยอธิบายให้ฟังอีกหนึ่งเรื่องคือ วันที่เปิดโฮมเพจดู...
อาจารย์บอกว่าไม่ต้องบอกเค้าก็ได้555 เพราะเป็นข้อมูลที่ไม่จำเป็น
และก็ลองดูงานของเพื่อนๆ ที่ส่งไปก่อนแล้ว ก็รู้สึกว่ายังมีอีกหลายเรื่องที่ต้องระวังในการเขียนอีเมลล์ เช่น
- คำเชื่อม ไม่ควรใช้ そしてเนื่องจากดูไม่ค่อยสุภาพ ไม่ควรใช้ から ในการบอกเหตุผล เนื่องจากเป็นภาษาที่แข็ง ควรใช้ のでแทน
แล้วก็มีเรื่องของ ところで อันนี้ก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนกัน เห็นในงานของเพื่อนอาจารย์แก้มา่ว่าไม่ต้องใช้คำว่า ところで ตอนย่อหน้าสุดท้าย
ไม่น่าเชื่อ การเขียนอีเมลล์หนึ่งฉบับจะได้เรียนรู้อะไรตั้งขนาดนี้แน่ะ!